I am a cockle who just came to see the earth

I am ever changing, I am growing while I am shrinking, I am playing, I am crawling, catch me while I am sitting still.
Pay attention to the contracting muscle in my left leg, it is fluid. Bones like spaghetti, I am stiff.

Find a position where your body is shaking. Try to stay there for a minute.

I release.
The locks are falling down, I lift myself up. I shift character, I play them all, I clean the dirt from my fellows, knowing they come back. They leave a track on my body, while searching for the next gesture. I am evolving, I am instable, I figured it out. Ik ben een moederfiguur, een ouder. Ik word jonger, ik ga weer terug naar mijn kist. De verkleedkist waarin ik een lieveheersbeestje werd, dansend in een jurk was ik een ridder. Ik speelde na wat ik voor me zag, had ooit een film gezien, ik speelde geen moedertje-moedertje. Ik vraag me af hoeveel karakters ik bij me draag, ik kan zijn. Wie wil ik voor jou zijn, vraag ik me af bij elk persoon dat ik tegen kom.

There once was a man that shut my voice

The name of the man was the patriarch

He told me to shut up

And that I had no intelligence

This cannibalistic society
Finally, enlighten me please
We are full of irony

Exposed misery

I stand here, roughly
I ask you to stand up with me
Stand up vitally!

You might disagree with me
We have to make new priorities

I am the core identity.
All is evolving from me

Surface hugging problems
Exploded Miserey

This ordinary life is a waste
And I am no ordinary girl
I am a good woman

Scared to see what is in my birthshell

I am a cockle